Osoby

Ray Cooney (właśc. Raymond George Alfred Cooney) – angielski dramaturg, aktor i reżyser. Jego największym sukcesem jest farsa Run for Your Wife (1983), grana przez dziewięć lat na londyńskim West Endzie. Tam wystawiał również siedemnaście innych swoich sztuk. Cooney zaczął grać w 1946 roku, występując w wielu farsach Briana Rixa w Whitehall w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Wraz z Tonym Hiltonem napisał scenariusz do brytyjskiej komedii-horroru What a Carve Up! (1961). Występował także na małym i dużym ekranie, m.in. w serialu Dial 999 oraz w adaptacji filmowej jego farsy Not Now, Darling (1973), którą napisał wspólnie z Johnem Chapmanem. W 1983 roku Cooney założył Theatre of Comedy Company i został jego dyrektorem artystycznym. Teatr wystawił ponad dwadzieścia sztuk, takich jak Pigmalion czy Mayday, które przeniósł w 2012 roku do kina. Film jednak nie odniósł sukcesu: został uznany przez krytyków za jeden z najgorszych filmów wszech czasów. Jego farsy, łączące brytyjskie poczucie humoru z komplikacją sytuacji, są bardzo popularne we Francji, gdzie nadano mu przydomek „Le Feydeau Anglais” („Angielski Feydeau”), nawiązujący do francuskiego autora fars Georgesa Feydeau. Wiele sztuk Cooneya zostało po raz pierwszy wystawionych lub wznowionych w Théâtre de la Michodière w Paryżu. W 2005 roku Cooney został oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego w uznaniu jego zasług dla dramatu. 

 

Wojciech Pokora – (1934–2018) aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, pedagog, artysta kabaretowy. Ukończył Technikum Budowy Silników Samolotowych we Wrocławiu i przez kilka lat pracował w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych. Tam, w działającym przy zakładzie amatorskim kółku teatralnym, zaczął się jego związek ze sceną. W 1958 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a następnie przez wiele lat był wykładowcą akademickim na tej uczelni. Dyplom obronił rolami Wiliama w Jak wam się podoba (reż. W. Krasnowiecki, 1957) oraz Feliksa w Kapeluszu słomkowym (reż. K. Rudzki i L. Sempoliński, 1958). Na deskach teatru zadebiutował rolą dziennikarza w Wizycie starszej pani (reż. Ludwika René, 1958). Był aktorem warszawskich teatrów: Dramatycznego (1958–1984), Nowego (1984–1990) i Kwadrat (1990–2001). Występował w spektaklach Teatru Telewizji i w kabaretach Owca (1966–1968), Dudek oraz w Kabarecie Olgi Lipińskiej (1990–2005). Współpracował również z teatrami: Rozmaitości (1977–1978), Komedia (1979), Studio (1983), 6. piętro (2011) oraz Och-Teatrem (2012–2013). Reżyserował m.in. na deskach Teatru Kwadrat (1989, 1992, 1996),  Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze (1992, 1998), Teatru Polskiego we Wrocławiu (1994), Teatru Bagatela (1994), Teatru Dramatycznego w Płocku (1997, 1999) oraz Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1998, 1999).

 

kulturatka.pl   |   Dziennik Teatralny